Aktualności: Opactwo Tynieckie Benedyktynów i Nowa Huta

Podróż do Krakowa zaplanowaliśmy na jedenasty dzień czerwca, roku Pańskiego 2022. Rozpoczęliśmy od Klasztoru Benedyktynów w Tyńcu, nawet z racji wieku, przysługiwało im pierwszeństwo.   

Tyniec powitał nas pięknym słońcem, dzięki czemu po dotarciu na wzgórze mogliśmy podziwiać nurt największej z polskich rzek, Wisły płynącej nieopodal wzgórza klasztornego, miejscowość Piekary i całą panoramę gminy Liszki. 

Sam Kościół pod wezwaniem św. Piotra i Pawła oraz budynki klasztorne powstały w XI wieku, zostały ufundowane prawdopodobnie przez Kazimierza odnowiciela w 1044 roku. Tak długą historię i zawirowania dziejowe, spamiętać może tylko zawodowy przewodnik i historyk pan Piotr, który z pasją opowiadał o zakonnikach Benedyktyńskich w Tyńcu. Odwiedzić to miejsce naprawdę warto. 

Obwodnicą krakowską przejechaliśmy do Nowej Huty, pod budek byłego kina “Światowid”, gdzie obecnie ma siedzibę Muzeum Nowej Huty, następnie spacerkiem na Plac Centralny (umówmy się to taki ichniejszy rynek), bardzo zielono i przestronnie. Wrażenie przestrzenne zupełnie odmienne od zakorkowanego nagminnie Krakowa. Historia powstania tej dzielnicy jest nierozerwalnie związana z Kombinatem im.  Lenina, budowę rozpoczęto w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Komuniści mieli marzenie zbudować miasto socjalistyczne, bez kościołów i na początku się wydawało, że plan się powiedzie. Lata sześćdziesiąte ubiegłego stulecia, zweryfikowały ich nadzieje. Rozpoczęła się wojna o krzyż, później o wolność w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, jednym z efektów tej walki ludu o sferę sacrum jest piękna świątynia “Arka Pana”, której budowa rozpoczęła się w 1967, przy Placu Centralnym stoi Pomnik Solidarności: poświęcony pamięci uczestników pierwszych zrywów solidarnościowych i wszystkich tych bezimiennych, którzy jako pierwsi w okresie powojennym stanęli do walki w obronie wiary, praw pracowniczych i godności ludzkiej. To fragment napisu z tego monumentu. 

Okazuje się, że nasza historia jest nieodłącznym elementem naszej wiary, mimo zawirowań losowych. 

Obiadek zjedliśmy w restauracji "Zosieńka" i z bagażem wrażeń wróciliśmy do domu. 

Wszystkie osoby, które pomogły nam przeżyć ten piękny czas, niech przyjmą od nas serdeczne podziękowania.
 Zadanie Publiczne jest współfinansowane ze środków otrzymanych od Gminy Pcim.